Limesroute dag 3

Na een bewusteloosheid van tien uur zitten we om acht uur stipt aan het ontbijt. De route voert langs de Rijn, langs mijn oorspronkelijke wonng Drachenfels (nu ruine) en door weilanden. We zien nog een vos! Ook zien we veel industrie vanhet Ruhrgbied. Het wordt als lelijk betiteld maar heeft toch ook wel weer zijn charme met al die buizen en pijpen die zeer waarschijnlijk toch een functie hebben gezien de stoomwolkjes die we regelmatig horen en zien. We drinken na 30 km koffie, net voorbij centrum Keulen. Ik raak op wonderbaarlijke wijze mijn fietshandschoenen kwijt (of heb ik ze toch in het hotel laten liggen?) en presteer het ook om mijn fototoestel te laten vallen. Gelukkig doet hij het nog. Het is redelijk fris. Perer heeft zijn windjack in het hotel in de prullenbak gegooid, onze Schöffel regenjacks zijn zowel wind- als waterdicht en veel prettiger in het dragen. Ze zijn ook weer nodig vandaag, evenals onze benen. Warm is het niet.
Bij Bonn eten we een broodje op een bankje maar koelen daar toch wel door af. De route blijft langs de rijn lopen met af en toe een ommetje wegens hoogwaterstand. We eten een soepje in Remagen en worden op een flinke bui getrakteerd. Daarna blijft het wat miezeren. De boulevards zijn leeg op twee gasten na in Bad Breisig. Wij denken dat het fietsverbod op de boulevard in dit geval niet zo letterlijk genomen hoeft te worden maar de twee toeristen vinden van wel! Mopperdemopper.
Nog een laatste stukje naar Andernach. We helpen nog een medefietser bij het herladen van zijn bagage, hij moest zijn regenjack onderuit de tassen opvissen....zeker geen weerbericht gegeken. Dichter naar Andernach begint het harder te regenen en we schrikken ons nog helemaal wezenloos als er boven ons ineens met megadrilboren in de rotswand wordt geboord!
Ok, hotel. Peter zegt dat ik moet vragen of er wifi is. Slim. Het is niet mijn eerste vraag maar wel de tweede! En niet overbodig want de 140 jaar oude man van hotel Fuchs kijkt mij werkelijk aan alsof hij het in Keulen hoort donderen. Inderdaad, geen wifi. Wij gaan door naar het volgende hotel, Rheinecker Hof. Hier wel wifi maar geen kamers vrij, haha. Als wij afdruipen roept hij ons terug want hij heeft toch een kamer. Best.
Wj nemen een douche en eten een hapje in het door toeristen verlaten centrum van Andernach, waar zich een heerlijk mexicaans restaurant bevindt, Casablanca. En jawel, Ingrid Bergman en Humphrey Bogart zijn ook van de partij!