Dag 9 en dag 10
Door: PeterenMarjan
Blijf op de hoogte en volg Peter en Marjan
29 Mei 2012 | Frankrijk, Parijs
Heerlijk geslapen in ons mobilhome! Er was gisteravond geen restaurant open maar bij de plaatselijke pizzaboer hebben we een pizza en rosé gehaald en dit heerlijk op onze veranda genuttigd, en daarna naar bed.
Vandaag lag het tempo van petër iets rustiger maar het liep dan ook stilletjesaan omhoog. De velden waren allemaal weer even prachtig, klaprozen rood boven de haver uit, de dorpjes weer even uitgestorven en warm op hun hellingen, alles even vredig. Genieten. Koffiedrinken was weer lastig en daarvoor moesten we eerst bijna veertig kilometer rijden. En dat voor een koffieleut als ik, maar het went zullen we maar zeggen.
We hebben dus maar weer eens op de traptreden van een kerkje water gedronken en brood gegeten.
En een kilometer verder was er ineens wel een koffietentje bij een plotseling opduikende toeristische plek, Saline. In 1773 is er daar op wens van de koning een zoutfabriek gebouwd met bijbehorende bedrijfswoningen in een mooie parkachtige omgeving. Zijn mottto was "een goede en gezonde omgeving leidt tot beter werk". Het park met huizen was in elk geval erg leuk.
Peter ergerde zich een hoedje aan het bedrag dat wij voor de koffie neer moesten tellen, 5,60. En dan geeneens een koekje erbij, nou dat konden ze in Nederland beter. Daar hadden we tenslotte koffie met likeur, slagrroom en een koekje voor 4,20!
De route ging verder. Veel boerin-in-Frankrijk boerderijen. Weinig leven, veel zon. In de buurt van Cramans kregen we ineens hellingen met druiven en nog wel biologisch!
En toen kwam DE KLIM! 4300 meter, 6%. We wisten dat deze gluiperd aan het einde van de dag op ons lag te wachten. In de hitte. Vooral het eerste deel gaf heel erg weinig schaduw. De weg was opgebroken en we moesten naar links maar hebben dat genegeerd want het klom daar nog meer. Gelukkig konden wij er met de fiets wel langs.
Het was ook fijn dat wij al een hotel hadden hadden geboekt in Mirebel, daar hoefden we dan niet meer naar te zoeken.
Aan het einde van van onze klim wachtte ons een mooi uitkijkpunt, het Cirque de Ladoye, een door kolkend water uitgeslepen dal. Daarna moesten we toch nog een kilometer of vijf een heuvelachtige weg fietsen dus we waren het redelijk zat toen we in Mirebel aankwamen. Ons hotel bleek een chambre d'hotes.
We werden zeer hartelijk ontvangen door het echtpaar, er stond al een koud biertje in de koelkast en ze haalden ook rosé uit de kelder. Omdat het plaatselijke restaurant gesloten was heeft ze een heerlijk maaltje voor ons bereid van knoflooktomaatjes met gebakken eieren, brood en gebakken aardappeltjes. En meloen toe. Heerlijk, wij hebben onze vingers erbij opgegeten. Ons huisje was zo leuk, overal lagen borduurseltjes en quilts en verder beschilderde ze alles wat los en vast zat en hingen er overal schilderijen. Zij was overdag creatief bezig, hij ging vaak wandelen. Lief echtpaartje Piggelmee, twintig jaar geleden vanuit de midi hiernaartoe gekomen voor de rust. Wij hebben een ongelooflijk vakantiegevoel gehad hier.
En om half negen lagen wij op bed. Even lezen. Haha. Mooi niet, De ouderwetse degelijkheid van een dik katoenen laken zond ons al gauw naar dromenland.
Dag 10
Geslapen als marmotten en na een ontbijtje met eigengemaakte jam en nog wat kletsen met Mme et Monsieur gingen wij weer eens op weg. Wat een lieverds.
Het plan was om te gaan tot Chazey sur Ain, een tocht van 114 km. Het begon weer met wat klimmetjes en al gauw stuitten we op een stel uit Arnhem en een paar Engelsen. Hier ook de eerst confrontatie met een chagrijnige Fransman die zijn hond aan het uitlaten was en klaagde dat onze fietsen op de stoep stonden.
Hij had gelijk maar ik heb net gedaan of ik hem niet begreep en hij liep mopperend verder.
Door een navigatiefoutje zijn we weer een vette helling opgereden (en weer naar beneden) en daardoor kwamen we weer de Nederlanders en de Engelsen tegen. We hebben toen samen koffiegedronken, dat was wel even leuk. Het zijn kampeerders en dus geen concurrenten voor slaapplaatsen!
Voort ging de reis, nu langs stuwmeren, beboste bergen en rotsen, meren en iets verder de rivier de Ain. Iets minder stijgingen hoewel er altijd wel weer eentje op de loer lag, 11% 300 meter lijkt op papier iets van "ach die happen we erbij" maar dat zijn vreselijke stukjes.
De Nederlanders zouden kamperen in Poncin, wij zouden nog veertig kilometer verdergaan maar toen we op een terrasje koffie gingen drinken en een hotel probeerden te bespreken kregen wij nul op rekest bij diverse hotels. Zo kwamen wij steeds verder op de route tot wij geluk hadden in Pont de Cheruy in hotel Bergeron, daar waar de eigenaresse alles doet, inclusief eten koken. We zitten nu lekker in de tuin te eten, geweldig weer.
Overigens vanaf Pont d'Ain flink de sokken erin gezet want het begon te onweren, We hebben het gered om de bui voor te blijven met 36 km per uur. (jaja en wind in de rug)
Onderweg ook nog wild gezien! Een vrij grote slang en een das.
Helaas allebei doodgereden en dat is dan zo jammer in een gebied waar zo weinig auto's rijden. Bad luck.
Onze totale km stand is nu 1100,
Daarvan hebben we er vandaag 148 gefietst.
Volgens petër zijn teller.
Maar volgens de mijne 160.
Die is toch veel leuker?
Het is 2100, bedtijd voor ons.
Vandaag lag het tempo van petër iets rustiger maar het liep dan ook stilletjesaan omhoog. De velden waren allemaal weer even prachtig, klaprozen rood boven de haver uit, de dorpjes weer even uitgestorven en warm op hun hellingen, alles even vredig. Genieten. Koffiedrinken was weer lastig en daarvoor moesten we eerst bijna veertig kilometer rijden. En dat voor een koffieleut als ik, maar het went zullen we maar zeggen.
We hebben dus maar weer eens op de traptreden van een kerkje water gedronken en brood gegeten.
En een kilometer verder was er ineens wel een koffietentje bij een plotseling opduikende toeristische plek, Saline. In 1773 is er daar op wens van de koning een zoutfabriek gebouwd met bijbehorende bedrijfswoningen in een mooie parkachtige omgeving. Zijn mottto was "een goede en gezonde omgeving leidt tot beter werk". Het park met huizen was in elk geval erg leuk.
Peter ergerde zich een hoedje aan het bedrag dat wij voor de koffie neer moesten tellen, 5,60. En dan geeneens een koekje erbij, nou dat konden ze in Nederland beter. Daar hadden we tenslotte koffie met likeur, slagrroom en een koekje voor 4,20!
De route ging verder. Veel boerin-in-Frankrijk boerderijen. Weinig leven, veel zon. In de buurt van Cramans kregen we ineens hellingen met druiven en nog wel biologisch!
En toen kwam DE KLIM! 4300 meter, 6%. We wisten dat deze gluiperd aan het einde van de dag op ons lag te wachten. In de hitte. Vooral het eerste deel gaf heel erg weinig schaduw. De weg was opgebroken en we moesten naar links maar hebben dat genegeerd want het klom daar nog meer. Gelukkig konden wij er met de fiets wel langs.
Het was ook fijn dat wij al een hotel hadden hadden geboekt in Mirebel, daar hoefden we dan niet meer naar te zoeken.
Aan het einde van van onze klim wachtte ons een mooi uitkijkpunt, het Cirque de Ladoye, een door kolkend water uitgeslepen dal. Daarna moesten we toch nog een kilometer of vijf een heuvelachtige weg fietsen dus we waren het redelijk zat toen we in Mirebel aankwamen. Ons hotel bleek een chambre d'hotes.
We werden zeer hartelijk ontvangen door het echtpaar, er stond al een koud biertje in de koelkast en ze haalden ook rosé uit de kelder. Omdat het plaatselijke restaurant gesloten was heeft ze een heerlijk maaltje voor ons bereid van knoflooktomaatjes met gebakken eieren, brood en gebakken aardappeltjes. En meloen toe. Heerlijk, wij hebben onze vingers erbij opgegeten. Ons huisje was zo leuk, overal lagen borduurseltjes en quilts en verder beschilderde ze alles wat los en vast zat en hingen er overal schilderijen. Zij was overdag creatief bezig, hij ging vaak wandelen. Lief echtpaartje Piggelmee, twintig jaar geleden vanuit de midi hiernaartoe gekomen voor de rust. Wij hebben een ongelooflijk vakantiegevoel gehad hier.
En om half negen lagen wij op bed. Even lezen. Haha. Mooi niet, De ouderwetse degelijkheid van een dik katoenen laken zond ons al gauw naar dromenland.
Dag 10
Geslapen als marmotten en na een ontbijtje met eigengemaakte jam en nog wat kletsen met Mme et Monsieur gingen wij weer eens op weg. Wat een lieverds.
Het plan was om te gaan tot Chazey sur Ain, een tocht van 114 km. Het begon weer met wat klimmetjes en al gauw stuitten we op een stel uit Arnhem en een paar Engelsen. Hier ook de eerst confrontatie met een chagrijnige Fransman die zijn hond aan het uitlaten was en klaagde dat onze fietsen op de stoep stonden.
Hij had gelijk maar ik heb net gedaan of ik hem niet begreep en hij liep mopperend verder.
Door een navigatiefoutje zijn we weer een vette helling opgereden (en weer naar beneden) en daardoor kwamen we weer de Nederlanders en de Engelsen tegen. We hebben toen samen koffiegedronken, dat was wel even leuk. Het zijn kampeerders en dus geen concurrenten voor slaapplaatsen!
Voort ging de reis, nu langs stuwmeren, beboste bergen en rotsen, meren en iets verder de rivier de Ain. Iets minder stijgingen hoewel er altijd wel weer eentje op de loer lag, 11% 300 meter lijkt op papier iets van "ach die happen we erbij" maar dat zijn vreselijke stukjes.
De Nederlanders zouden kamperen in Poncin, wij zouden nog veertig kilometer verdergaan maar toen we op een terrasje koffie gingen drinken en een hotel probeerden te bespreken kregen wij nul op rekest bij diverse hotels. Zo kwamen wij steeds verder op de route tot wij geluk hadden in Pont de Cheruy in hotel Bergeron, daar waar de eigenaresse alles doet, inclusief eten koken. We zitten nu lekker in de tuin te eten, geweldig weer.
Overigens vanaf Pont d'Ain flink de sokken erin gezet want het begon te onweren, We hebben het gered om de bui voor te blijven met 36 km per uur. (jaja en wind in de rug)
Onderweg ook nog wild gezien! Een vrij grote slang en een das.
Helaas allebei doodgereden en dat is dan zo jammer in een gebied waar zo weinig auto's rijden. Bad luck.
Onze totale km stand is nu 1100,
Daarvan hebben we er vandaag 148 gefietst.
Volgens petër zijn teller.
Maar volgens de mijne 160.
Die is toch veel leuker?
Het is 2100, bedtijd voor ons.
-
29 Mei 2012 - 19:20
Bente:
Leuk verhaal weer! Jullie genieten best zo ondanks de hellingen! Ik moest lachen om vader Dagobert Duck met zoals gewoonlijk de koffie prijzen! Nou slaap lekker! En zoveeeeel km op een dag ppfff . Doen Tineke en ik stoer over onze km. Zal ze hier maar niet neerzetten haha. Weltrusten pap en mam! Xx -
29 Mei 2012 - 19:30
Caroline:
Ik ben zwaar onder de indruk. -
30 Mei 2012 - 03:05
Willem En Dita:
Kan bijna niet wachten tot we foto's zien van jullie fietstocht. Hoelang zijn jullie nog onderweg? XOXO -
30 Mei 2012 - 09:09
Aleid:
Hey Peter en Marjan,
Het is ZO"n geweldige tocht die jullie maken. Gewoon jaloersmakend in de goede zin van het woord!!! Ontzettend stoer hoor!!! Blijf genieten!!!
Liefs Peter en Aleid
-
30 Mei 2012 - 21:12
Marjan:
Ik haak vandaag bij Carolien aan, ook ik ben zwaar onder de indruk!!, niet normaal die afstanden, jullie gaan steeds sneller. De beschreven onderkomens klinken zoals ik ze zou verwachten bij franse pitoreske plaatsjes, bij mensen thuis en dan hartelijk ontvangen worden en helemaal afgetopt worden met heerlijk vers bereid voedsel, koud bier en wijn. Wat zal alles lekker smaken na al dat afzien. Top! -
31 Mei 2012 - 09:29
Ma Wassink:
Heb eindelijk jullie reisverslagen
gelezen.Bewondering voor jullie.
Nog veel fiets plezier samen.
ma en pa W.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
